Chayei Sarah („Życie Sary”)

Chayei Sarah („Życie Sary”)

Parsza: Rdz. 23:1-25:18  

Haftarah: 1 Księga Królewska 1:1-31  

Brit Hadaszah: Matt. 1:1-17; 1 Kor. 15:50-57  

Chayei Sarah („Życie Sary”) rozpoczyna się od śmierci Sary, a Abraham kupuje Grotę Machpelah, aby ją pochować. Abraham wysyła swojego sługę, aby znalazł żonę dla Izaaka. Sługa spotyka Rebekę przy studni, a Rebekah wraca ze sługą, aby poślubić Izaaka.

Abraham ponownie wychodzi za mąż, ma więcej dzieci i umiera w wieku 175 lat.

Haftarah Haftara przynosi nas w niespokojne czasy jakie nastały w Izraelu pod koniec życia Dawida. Słowo Kontrastuje Dawida z Abrahamem.

Obaj byli starymi mężczyznami; obaj mianowali swoich następców; jednak dom Abrahama był pełen shalom i łaski, podczas gdy dom Dawida był pełen waśni i intryg.

Podobnie jak interwencja Sary, aby usunąć Ismaela z rodu, żona Dawida, Bat-Szewa (Batszeba), matka Salomona (wraz z prorokiem Natanem) pobudziła go do stłumienia buntu i uznania Salomona za prawowitego następcę tronu.

Jezus, Mesjasz, jest bezpośrednim potomkiem króla Salomona (Matt. 1:7; Łuk. 3:20-31).

Czytania z Brit Chadashah dotyczą Większego “Nasienia” Abrahama i Syna Dawida, Jezusa Mesjasza Izraela.

W Ewangelii przedstawiona jest genealogia Jezusa przez linię Józefa (Łukasz podaje inną genealogię śledząc wstecz pochodzenie od Miriam).

Problem polega na tym, że dwie listy genealogiczne nie są zgodne.

Nie zgadzają się w ogóle.

Obie listy są zgodne do momentu, w którym pojawia się imię Dawida, a następnie zaczynają się różnić. Mateusz śledzi linię pochodzenia przez syna Dawida, Salomona, natomiast Łukasz prowadzi ją poprzez syna Dawida, Natana. Znowu łączą się przy Selatielu i Zerubbabelu, ale następnie ponownie się różnią, aż w końcu prowadzą do Józefa.

Mateusz śledzi swoje pochodzenie przez Jechoniasza (znanego także jako Jehojachin), którego linia została przeklęta przez Boga w księdze Jeremiasza 22:30:

„Zapisz tego człowieka jako bezdzietnego, człowieka, który nie odniesie powodzenia w swoich dniach, bo żadne z jego potomków nie odniesie sukcesu w zasiadaniu na tronie Dawida i ponownym panowaniu w Judzie.”

Ludzie często angażują się w śledzenie „królewskiej linii”, jednak nie jest jasne, gdzie ta linia prowadziła po zakończeniu monarchii w VI wieku p.n.e. — czy pozostała przy potomkach Salomona, czy z powodu frustracji Boga z Jechoniasza przeszła do potomków Natana.

Dlaczego jest to ważne?

Narodziny Mesjasza Jezusa były rozwiązaniem dla naszych problemów i klątwy pochodzącym nie z tego świata.

Wszystko, co wiemy, to, że miały nadejść dni — jak ogłaszał Pan — kiedy sam Bóg miał wzbudzić dla Dawida sprawiedliwą Gałąź.

Bo rozwiązaniem naszego największego problemu miało pochodzić nie z tego świata.

Ten miał panować jako król, postępować mądrze, a także wykonać sprawiedliwość oraz prawo w kraju. W jego dniach Juda będzie zbawiony, a Izrael będzie mieszkał bezpiecznie. A to jest imię, którym go będą wzywać: „Pan jest naszą sprawiedliwością.” (Jeremiasza 23:5–6).

Kiedy popatrzymy na życie Abrahama i Sary widzimy bohaterów, którzy uwierzyli, że Bóg jest tym, który zapewni im przyszłość.

Abraham oczekiwał bowiem miasta mającego mocne fundamenty, którego budowniczym i twórcą jest Bóg. (Heb 11:10)