Elul jest szóstym miesiącem kalendarza biblijnego (późne lato/wczesna jesień), miesiącem wyznaczonym na pokutę, czyli teszuwę. Jest to duchowe przygotowanie do najważniejszych Świąt (Rosz Haszana i Jom Kipur).
Jeśli przyjmiemy, że Tiszri jest pierwszym miesiącem kalendarza (jak czyni to tradycja rabiniczna), wówczas Elul będzie ostatnim miesiącem w roku – ostatecznym czasem na składanie "postanowień noworocznych" i na odwrócenie się od grzechu przed rozpoczęciem Nowego Roku.
Miesiąc Elul jest zatem co roku czasem przygotowania do Yamim Nora'im, Dni opamiętania, poprzez uporządkowanie naszego duchowego domu.
Co roku „Sezon Teszuwy” trwa czterdzieści dni, od pierwszego dnia hebrajskiego miesiąca Elul do Jom Kipur.
W tym czasie podejmujemy wszelkie wysiłki, aby się nawrócić, czyli „wrócić [shuv] do Boga”.
W tradycji żydowskiej te czterdzieści dni nazywane są Yemei Ratzon (יְמֵי רָצוֹן) - „Dniami Łaski”, ponieważ to w tym czasie PAN przebaczył narodowi żydowskiemu grzech Złotego Cielca.
Niektórzy porównują te czterdzieści dni do liczby tygodni potrzebnych do uformowania ludzkiego płodu w łonie matki.
Teszuwa jest rodzajem śmierci i odrodzenia: śmiercią przeszłego życia i narodzinami nowego życia oraz nowego stworzenia.
Apostoł Paweł użył tego symbolu w 2 liście do Koryntian: Jeżeli więc ktoś pozostaje w Chrystusie, jest nowym stworzeniem. To, co dawne, minęło, a oto <wszystko> stało się nowe (2 Kor. 5:17).
Czy naprawdę potrzebujemy tyle czasu, aby przygotować się do nawrócenia i wyznania naszych grzechów?
Tradycja żydowska ustaliła, że czterdzieści dni pochodzi z doświadczenia Izraela na Synaju (Jeszua również spędził „40 dni” na pustyni).
Zgodnie za Rashim, Mojżesz wstąpił na Górę Synaj nie mniej niż trzy razy przez czterdzieści dni i nocy. Pierwsze wstąpienie rozpoczęło się 6 Sziwa, 50 dni po Wyjściu, kiedy Mojżesz otrzymał po raz pierwszy Dziesięć Przykazań i zaczął uczyć się szczegółów Tory (to odpowiada świętu Szawuot lub „Pięćdziesiątnicy”).
Kiedy zszedł i zobaczył ludzi czczących Złotego Cielca, roztrzaskał tablice (Wyj. 32:19).
Zgodnie z tradycją, wydarzenie to miało miejsce 17 Tammuz, daty później związanej z klęską dla Izraela.
Następnego dnia Mojżesz spalił Złotego Cielca i osądził grzeszników.
Następnie znów wszedł na górę 19 Tammuz i wstawiał się w imieniu Izraela przez kolejne czterdzieści dni (aż do 29 Aw), chociaż zszedł z góry bez zapewnienia.
Bóg wezwał Mojżesza następnego dnia, to znaczy 1 Elul, aby wstąpił po raz trzeci po nowy zestaw tablic.
Kolejne czterdzieści dni i nocy spędzono na otrzymywaniu objawienia Tory w Synaju.
Mojżesz w końcu zstąpił 10 Tiszri - Jom Kipur - z drugą tablicą w ręku i z zapewnieniem o przebaczeniu Bożym.
Żadne hebrajskie słowo nie jest dokładnym odpowiednikiem terminu „pokuta”.
Pokuta była wyrażana przez wiele różnych działań, które pokazują zmianę myślenia i postawy wobec grzechu i Boga. Pokutę można wykazać poprzez:
- publiczne okazanie żalu za grzech, takie jak płacz (Ezdrasz 10:1), rozdzieranie odzieży i/lub włosów (Ezdrasz 9:3), oraz noszenie wory (Joel 1:13)
- naprawienie wyrządzonych krzywd (1 Krn 21:22–26)
- uniżenie się przed pokrzywdzoną stroną (Rodzaju 33:3)
Hebrajskie słowo, które najbliżej odpowiada „pokutować” lub „pokuta” tłumaczone jest na angielski jako „powrót”, co zasadniczo oznacza „zawrócić i iść w przeciwnym kierunku”.
W kontekście teologicznym oznacza to zwrócenie się z drogi charakteryzującej się buntem wobec Boga na drogę charakteryzującą się posłuszeństwem.
Podkreśla się działania, które koniecznie są wynikiem zmiany orientacji ku Bogu.
„W owym czasie wystąpił Jan Chrzciciel i głosił na Pustyni Judzkiej te słowa: Nawróćcie się, bo bliskie jest królestwo niebieskie . Do niego to odnosi się słowo proroka Izajasza, gdy mówi: Głos wołającego na pustyni: Przygotujcie drogę Panu, Dla Niego prostujcie ścieżki" (Mt 3, 1-12).
Spotkanie z Bogiem sam na sam będzie zmieniającym życie doświadczeniem.
Zmusi nas do zadania sobie najistotniejszych pytań:
Kim jestem?
Dlaczego tu jestem?
Jak żyłem do tej pory?
Jak wykorzystałem największy dar Boga: czas?
Kogo skrzywdziłem i jak mogę to naprawić?
Co mi się nie udało i jak mam przezwyciężyć swoje niepowodzenia?
Co jest zepsute w moim życiu i potrzebuję naprawy?
Jaki rozdział napiszę w księdze życia?
Teszuve można czynić w każdej chwili, jednak sezon Świąt Przebaczenia, a szczególnie Jom Kipur, uważany jest za szczególnie pomyślny czas na jej praktykowanie.
Sprawdź nas: