IZRAEL I BIBLIA
Szukanie Boga jest decyzją i codziennym wyborem, który podejmujemy każdego dnia naszego życia.
To decyzja poznawania, kim jest Bóg, abyśmy mogli lepiej zrozumieć kim sami jesteśmy.
Bóg Biblii opisuje Samego Siebie jako Boga Abrahama, Izaaka i Jakuba, który wyprowadził ich z ziemi egipskiej do ziemi Kanaan.
Bóg ten mówi o sobie jako Bogu Izraela.
Termin „Izrael” pojawia się 2,574 razy w Biblii!
Dla porównania W Biblii imię Jezus występuje 280 razy.
Każdy uczeń Pisma Świętego może potwierdzić znaczącą rolę, jaką lud i ziemia Izraela odgrywają w Biblii.
Galilea, Judaea, Samaria, Jerozolima są tłem dla większości wydarzeń biblijnych - również tych związanych z życiem Jezusa.
Przesłanie Ewangelii rozprzestrzeniło się z Jerozolimy na cały świat (por. Dzieje Apostolskie 1:8; Apokalipsa 7:9).
Od Ewangelii św. Mateusza aż po księgę Apokalipsy dostrzegamy ten sam motyw.
Celem i kulminacją biblijnego nauczania jest ustanowienie Królestwa Bożego, czyli rządów Boga na ziemi.
Jezus osobiście głosił to przesłanie. Czytamy, że kiedy obchodził wszystkie miasta i wioski, nauczał w synagogach i zwiastował ewangelię o Królestwie Bożym (zob. Ew. Mat. 9:35).
Dobra Nowina to inaczej dobra wiadomość o Królestwie Boga. A scenariusz Biblijny przewiduje powrót Jezusa do Jerozolimy, gdzie zasiądzie na tronie Dawidowym, aby ustanowić swoje królestwo nad Izraelem i narodami (Apokalipsa 21).
Wielu chrześcijan nurtuje pytanie, co oznacza dzisiaj podkreślanie roli Izraela zarówno w Starym, jak i Nowym Testamencie.
Często pojawiają się pytania, czy chrześcijanie powinni wspierać Izrael?
Historia Biblijna - i Przyszłość - Izraela
Tysiące lat temu Bóg ukazał się Abrahamowi, obiecując mu ziemię, uczynił go wielkim narodem i błogosławił całą ziemię przez niego (Księga Rodzaju 12:1–3). Te obietnice zostały potwierdzone synowi Abrahama, Izaakowi, i wnukowi Jakuba, którego Bóg nazwał Izraelem (Księga Rodzaju 32:28).
Przez całe Pismo Święte Pan konsekwentnie potwierdzał, że naród Izraela odziedziczy ziemię "od rzeki w Egipcie, aż do wielkiej rzeki Eufrat" (Księga Rodzaju 15:18).
Bóg poprowadził Izraelitów z niewoli w Egipcie do Kanaanu, ale ci nigdy nie zajęli całkowicie ziemi.
Ponadto, bałwochwalstwo i bunt dotkliwie wpłynęły na duchowe dziedzicwo i fizyczny dobrobyt Izraela. Prorocy wezwali ludzi do nawrócenia się i ostrzegali przed karą Boga, która objawiła się w wygnaniu Izraela i niewoli Asyryjskiej i Babilońskiej.
Jednak ci sami prorocy również zaszczepili nadzieję, przewidując jasną przyszłość dla Izraela, w której Bóg zgromadzi wszystkich Żydów z powrotem "do ziemi".
W tej przyszłości cały naród będzie żył w pokoju i sprawiedliwości pod panowaniem potomka Dawida (Izajasza 11:1–10).
Bazując na tych proroctwach, Nowy Testament identyfikuje Jezusa jako Syna Dawida, który spełni obietnice Boga dla Izraela (Izajasza 53; List do Filipian 2:1–11).
On umarł, aby odpokutować za grzech, zmartwychwstał, wstąpił do nieba i zasiada po prawicy Boga.
On wróci, aby panować nad Izraelem i wszystkimi narodami, oferując przebaczenie grzechów i wieczne życie tym, którzy w Niego wierzą (Jan 3:16).