Szalom i Szczęśliwego Roku Żydowskiego!
Zgodnie z kalendarzem żydowskim, witamy rok 5785!
Jednym z fundamentalnych nauk tradycyjnego judaizmu jest przekonanie, że rok zerowy symbolizuje moment stworzenia świata. Choć współczesny judaizm może postrzegać tę ideę odmiennie, duchowe serce tej tradycji bije w święcie Rosh Hashanah, określanym jako „głowa roku”.
To wyjątkowe święto upamiętniamy przez dwa pierwsze dni miesiąca Tishrei.
Co ciekawe, z roku na rok daty Rosz Haszanah różnią się w kalendarzu gregoriańskim, gdyż te dwa systemy czasowe nie są ze sobą zsynchronizowane.
W tym roku uczcimy Rosh Hashanah od zachodu słońca w środę, 2 października, aż do zmierzchu w piątek, 4 października.
Ten czas nie tylko zaprasza do radosnego świętowania, ale i do refleksji.
Rosz Haszanah przypomina nam, że niezależnie od tego, jak daleko zboczyliśmy z drogi w relacji z Panem, zawsze istnieje ścieżka powrotna do Jego obecności, niczym wskazanie zawarte w Objawieniu 2:4-5.
To czas, aby kierować nasze myśli ku pokucie i odnowie w duchu.
Pokuta i Odnowa dla Wszystkich: Nowa Droga ku Przyszłości
Pozwólmy, aby pokuta stała się dla nas nie tylko słowem, ale prawdziwą drogą powrotną do miłości Ojca. Przykład ojca czekającego na powrót swojego marnotrawnego syna (Łukasz 15:11–32) doskonale ilustruje tę przepiękną rzeczywistość – Pan przyjmuje nas w ramionach swojej miłości i przemienia, prowadząc ku dniu, w którym spotkamy Go twarzą w twarz.
To obietnica i cel Jego zbawienia, w którym wszystkie nasze niepowodzenia, upadki i grzechy nie są końcem ale początkiem kiedy przychodzimy do niego w pokucie
Apostoł Paweł przypomina nam o tym potężnym procesie:
„Bowiem tych, których On wcześniejsza znał, także przeznaczył, aby stali się podobni do obrazu Jego Syna, aby On był pierworodnym wśród wielu braci; a tych, których przeznaczył, także powołał; a tych, których powołał, także usprawiedliwił; a tych, których usprawiedliwił, także uwielbił.” (Rzymian 8:29–30)
Rosz Haszanah, w duchu żydowskiej tradycji, jest czasem głębokiej refleksji nad pokutą.
Chociaż wiemy, że sama pokuta nie może nas zbawić – Bóg wzywał Swój lud do składania ofiar z krwi (Księga Kapłańska 17:11) – to jednak kluczowe jest, abyśmy zwracali się do Niego świadomi swoich grzechów. Gdy zgadzamy się z Bogiem co do ich śmiertelnej natury i zwracamy się ku Niemu, On nam nie tylko przebacza, ale także oczyszcza (1 Jana 1:9–10).
Uczniowie Jezusa mają szansę na głębsze zrozumienie mocy pokuty, czerpiąc z bogactwa tego żydowskiego święta. To zaproszenie dla nas wszystkich, którzy miłujemy Pana i pragniemy wzrastać w Jego obecności.
Niechaj te święta będą dla nas przypomnieniem o nieustannej potrzebie oczyszczania naszych serc podczas tej podróży przez życie.
Co jest prawdopodobnie najpiękniejszą obietnicą jaką możemy kiedykolwiek usłyszeć to fakt, że w Jezusie wszystko staje się nowe – odnawiane i przywracane do zamierzonego przez Boga celu i chwały.
Gdy Żydzi przygotowują się na przyjęcie roku 5785 podczas Rosz Haszanah, Ewangelia zaprasza nas do przyjęcia nowego życia, nowego serca i Nowego Przymierza.
To przesłanie jest ważniejsze niż kiedykolwiek – czas na odnowę i nowy początek, z pełnym zaufaniem w miłość i przebaczenie, które otrzymujemy w Jezusie.
Jezus i Żydowskie Święta: Proroctwa i Wypełnienia
Relacja Jezusa z żydowskimi świętami jest niezwykle głęboka i znacząca. Te festiwale stanowią swoistą mapę prowadzącą do odkupienia, a każde z nich ma istotne znaczenie w kontekście Bożego planu dla ludzkości, zbłąkanej i potrzebującej zbawienia.
W Księdze Kapłańskiej 23 znajdujemy opis jesiennych festiwali, które akcentują różnorodne aspekty duchowego życia. Święto Trąbienia, znane jako Rosz Haszana, nawołuje do pokuty, a Dzień Przebłagania, czyli Jom Kipur, koncentruje się na odkupieniu. Z kolei Święto Namiotów, zwane Sukkot, przywodzi na myśl radość i dziękczynienie.
Jezus wypełnił już wiosenne festiwale: Pascha, podczas której umarł jako Baranek Boży, Święto Pierwszych Owoców poprzez swoje zmartwychwstanie, oraz Pięćdziesiątnicę (Szawuot), kiedy to zesłał Ducha Świętego na uczniów. Jednakże, to jesienne festiwale wciąż oczekują na swoje ostateczne wypełnienie.
Gdy dźwięk trąby, symbolicznie wywołujący pokutę podczas Rosz Haszana (Kpł 23:24), rozbrzmiewa, wierzący wciąż czekają na ostatni dźwięk ogłaszający powrót Jezusa. Ten dźwięk będzie miał znaczenie nie tylko dla pojedynczych serc, ale stanie się także narodowym wezwaniem do duchowej refleksji, gdy cały Izrael ujrzy Tego, „kogo przebili,” jak prorokuje Zachariasz (Zachariasza 12:10; por. Jana 19:37).
Następnie, w momencie pełnego przyjęcia Bożego odkupienia poprzez Jezusa, bliskiego sercu Dnia Przebłagania, dojdzie do spełnienia proroczych słów apostoła Pawła w Rzymian 11:26: „Cały Izrael będzie zbawiony.”
Zwieńczeniem tych wydarzeń będzie narodowe zbawienie, które zapoczątkuje nową erę – wiek mesjański, świętowany podczas Sukkot.
W tym czasie Król Jezus zasiądzie na swoim tronie, a Boża obecność w pełni zamieszka na ziemi, zgodnie z proroctwami zawartymi w Księdze Objawienia. Narody ziemi zgromadzą się w Jerozolimie, by uczestniczyć w tej radości, celebrując jedność, pokój i zbawienie (Zachariasza 14:9).
W ten sposób można dostrzec, jak żydowskie święta nie tylko ukazują historię zbawienia, ale także zapraszają nas do żywej relacji z Bogiem, który nieustannie działa w naszym świecie.