Toldot („Pokolenia”)

Toldot („Pokolenia”) zaczyna się od narodzin bliźniaków Izaaka i Rebeki: Jakuba i Ezawa; Ezaw sprzedaje swoje pierworództwo Jakubowi w zamian za zupę; Izaak i Rebeka podróżują do Geraru, gdzie Izaak zawiera traktat pokojowy z królem Abimelekiem; Izaak daje Jakubowi błogosławieństwo przeznaczone dla Ezawa, a Jakub ucieka do swojego wuja Labana.

Haftarah dla Paraszaty Toldot pochodzi z pierwszej części księgi Malachiasza. Malachi oznacza „mój posłaniec” i był jednym z ostatnich hebrajskich proroków, którzy służyli Panu po powrocie z niewoli babilońskiej w okresie Drugiej Świątyni.

Pan okazał wielką łaskę żydowskiemu narodowi. Dał Izraelowi ziemię obiecaną i przywrócił Świątynię oraz kapłaństwo. Jednak mimo wszystkich łask, jakie im okazał, lud żydowski wykazywał pogardliwe podejście do Świątyni i jej służby (a tym samym do samego Boga). Malachiasz opisał, jak ludzie znieważali ołtarz Boga ofiarowując mu resztki i niedoskonałe ofiary.

Haftarah kończy się ostrzeżeniem, że taka pogarda przekształci ich błogosławieństwa w przekleństwo, ponieważ dzieci Izraela zaczęły postępować w sposób przypominający ich bezbożnego przodka Ezawa!

Czytanie z Brit Chadashah ujawnia pragnienie Pawła, by zobaczyć, jak cały Izrael przychodzi do zrozumienia prawdy o zbawieniu, jakie zostało dane za pośrednictwem Obiecanego potomstwa Abrahama, Jezusa Mesjasza.