Vajigasz (I zbliżył się)

Vajigasz (I zbliżył się)

Czytanie Tory: Księga Rodzaju 44:18 - 47:27

Haftarah: Ezekiel 37:15-28

Brit Chadashah: Mateusz 1:18-25 | Łukasz 2:1-21 | Filipian 2:5-11

Poczucie winy jest uczuciem, z którym spotykamy się na co dzień.

Wiemy, że powinniśmy coś zrobić, ale często wybieramy, by tego nie czynić, co rodzi w nas wewnętrzny konflikt.

Czasami jednak budzimy się z poczuciem winy, które jest bardzo głęboko w nas zakorzenione. Przeszłe wybory wciąż są tak żywe w naszym życiu, że żyjemy z nimi w każdej minucie naszego życia. Codziennie na nowo się za nie karzemy.

„Samokaranie” różni się od zdrowego poczucia winy.

Wiele osób uważa, że cierpienie w ten sposób jest normalne lub że nic nie mogą z tym zrobić. Nic bardziej mylnego!

Po ujawnieniu swojego prawdziwego oblicza swoim braciom, którzy są zbyt zszokowani, by wypowiedzieć chociaż jedno słowo, Józef prosi ich, aby „się nie niepokoili.” (1KM 45:4-5).

To zdanie znaczy więcej niż tylko „Nie czujcie się winni.”

Użyte tutaj słowo: thotzbu (תֵּ עָ צְ בו) oznacza poczucie żałoby, głębokiego niepokoju.

Józef prosi swoich braci, by powstrzymali się od karania samych siebie.

Samokaranie jest rzeczywistością dla wielu ludzi.

Jak piękny jest to obraz tego, co otrzymujemy od Jezusa Mesjasza. 

W Ewangelii Mateusza (11:28-30) Jezus zaprasza wszystkich, którzy są spragnieni lub obciążeni, do przyjścia do Niego.

Tym, którzy to uczynią obiecuje, że da im odpoczynek.

To co otrzymujemy od Niego jest nie tylko uwolnieniem od konsekwencji grzechu ale również emocjonalne uzdrowienie. 

Jego współczucie jest odpowiedzią na naszą potrzebę przebaczenia i pogodzenia się z przeszłością.